خوش گوهر

لغت نامه دهخدا

خوش گوهر. [ خوَش ْ / خُش ْ گ َ / گُو هََ ] ( ص مرکب ) خوش ذات. مقابل بدگوهر. خوش طبیعت. نیک نهاد. خوش گهر.

فرهنگ فارسی

خوش ذات مقابل بد گوهر

پیشنهاد کاربران

بپرس