خوش گهری

لغت نامه دهخدا

خوش گهری. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ هََ ] ( حامص مرکب ) خوش گوهری. خوش طبعی. خوش ذاتی. مقابل بدگهری.

فرهنگ فارسی

خوش گوهری خوش طبعی

پیشنهاد کاربران

بپرس