خوش گفتاری

لغت نامه دهخدا

خوش گفتاری. [ خوَش ْ / خُش ْگ ُ ] ( حامص مرکب ) شیرین زبانی. خوش سخنی. خوش زبانی.

فرهنگ فارسی

شیرین زبانی خوش سخنی

پیشنهاد کاربران

بپرس