خوش چشم و ابرو

لغت نامه دهخدا

خوش چشم و ابرو. [ خوَش ْ / خُش ْ چ َ / چ ِ م ُ اَ ] ( ص مرکب ) آنکه چشمان و ابروهای نیکو دارد. زیباروی. با چشمان قشنگ.

فرهنگ فارسی

آنکه چشمان و ابرو های نیکو دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس