خوش پنجه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
خوش زخمه. [ خوَش ْ / خُش ْ زَ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) خوش پنجه. آنکه ساز خوب نوازد :
نوای مطرب خوش زخمه و سرودی غنج
خروش ِ عاشق ِ سرگشته و عتاب ِ نگار.
مسعودی.
نوای مطرب خوش زخمه و سرودی غنج
خروش ِ عاشق ِ سرگشته و عتاب ِ نگار.
مسعودی.
خوش زخمه