خوش پذیرائی. [ خوَش ْ / خُش ْ پ َ ] ( حامص مرکب ) خوب پذیرائی. نکوپذیرائی. عمل پذیرائی خوب کردن. عمل نیکوپذیرائی نمودن. || ( ص مرکب ) که نیکو دارد. که نیکو تیمار دارد و تعهد کند مهمان را.
