خوش نگاه

لغت نامه دهخدا

خوش نگاه. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] ( ص مرکب ) چشمی که نگاه زیبا دارد. چشمی که نگاهی سحرآمیز دارد :
آن می که مست ازویم نی جام دیده نی جم
مانند شمع سرخوش زان چشم خوش نگاهم.
کلیم ( ازآنندراج ).

فرهنگ فارسی

چشمی که نگاه زیبا دارد چشمی که نگاهی سحر آمیز دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس