خوش نویسی نپالی

خوشنویسی نپالی هنر خوشنویسی زبان نپالی است. این گونه خوشنویسی تاثیر زیادی بر مهایانه و وجره یانه ( هر دو شاخه هایی از بوداگرایی ) داشته است. خط نوشتاری رانجانا فرم اصلی این خوشنویسی را تشکیل می دهد. این خط و مشتقات آن ( مانند لانتسا، پاگپا و کوتیلا ) را در نپال، تبت، بوتان، له، مغولستان، برخی از مناطق چین، ژاپن و کره برای نوشتن «Om mane pame om» و دیگر متون آیینی بوداگرایی بکار می برند.
قدیمی ترین خوشنویسی یافت شده در نپال و به خط برهمنی بر ستون آشوکای لومبینی حکاکی شده است. این نوشته متعلق ۲۵۴ پیش از میلاد است. از نمونه های دیگر می توان به کتیبه چانگونارایان اشاره کرد که متعلق به ۴۶۴ پس از میلاد است. نوشته رانجانا نیز از بهترین نمونه های خوشنویسی نپالی است که با خط رانجانا نوشته شده اند و تاریخ آن به قرن یازدهم میلادی برمی گردد. در قصری که در ناگارجون در مرکز نپال وجود دارد نیز خوشنویسی نپالی و نقاشی برای تزیینات داخلی بکار رفته است. [ ۱]