خوش نفسی. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ف َ ] ( حامص مرکب ) حالت و صفت خوش نَفَس. خوشبویی : تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیریم جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی.حافظ.خوش نفسی.[ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] ( حامص مرکب ) حسن سریرت. حسن طینت. خوبی سرشت. خیرخواهی مردمان. ( یادداشت مؤلف ).