خوش نغمه

مترادف خوش نغمه: خوش آواز، خوش الحان، خوشخوان، خوشنوا
متضاد خوش نغمه: بدصدا
برابر پارسی: خوش آواز

لغت نامه دهخدا

خوش نغمه. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) خوش آواز. خوش الحان. خوش آهنگ. خوش صدا. خوش ترانه :
نوای مطرب خوش نغمه و سرود ستخج
خروش عاشق سرگشته و عتاب نگار.
مسعودی.
از برای عاشقان مفلس اکنون بی طمع
بلبل خوش نغمه گه شه رود و گه عنقا زند.
سنائی.
آواز چنگ مطرب خوش نغمه گو مباش
ما را حدیث دلبر خوشخوی خوشتر است.
سعدی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) خوش آواز نیک سرود .

پیشنهاد کاربران

بپرس