خوش مغزی

لغت نامه دهخدا

خوش مغزی. [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] ( حامص مرکب ) خوب مغزی. خوش باطنی. مقابل خوش ظاهری :
به خوش مغزی به از بادام تر بود
به شیرین استخوانی نیشکر بود.
نظامی.

فرهنگ فارسی

خوب مغزی خوش باطنی

پیشنهاد کاربران

بپرس