خوش مسلک

لغت نامه دهخدا

خوش مسلک. [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه روش کار خود نکو داند.آنکه براه راست و روش نکو رود. خوش طریقت. خوش روش.

فرهنگ فارسی

آنکه روش کار خود نکو داند آنکه براه راست و رشن نکو رود .

پیشنهاد کاربران

بپرس