خوش مزاح. [ خوَش ْ / خُش ْ م ِ ] ( ص مرکب ) ملیح. شوخ. خوشمزه. خوش گو : سوزنی خوش طبع بادا با ملیح خوش مزاح خدمت جان ترا از جان و از دل خواستار.سوزنی.
