خوش لحن. [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ] ( ص مرکب ) خوش آهنگ. آنکه آوازش مطبوع و دلپسند باشد. ( ناظم الاطباء ) : سوزنی در باغ مدح میر عالم زین دین بلبل خوش لحن و خوش دستان و شیرین نغمتی.سوزنی.