خوش قمار. [ خوَش ْ / خُش ْ ق ِ / ق ُ ] ( ص مرکب ) آنکه خوب قمار کند. مقابل بدقمار : چو نرد داغ تو چینند سینه دار منم خوشا بباختن خویش خوش قمار منم.ظهوری ( از آنندراج ).
