خوش شیر. [ خوَش ْ / خُش ْ] ( ص مرکب ) گاو یا چارپایی که شیر دهد و در دوشیدن آزار نرساند. خلاف بدشیر. || طفلی که خوب شیر خورد و برای شیر خوردن آزار نرساند. خلاف بدشیر.
