خوش سیرتی

لغت نامه دهخدا

خوش سیرتی. [ خوَش ْ / خُش ْ رَ ] ( حامص مرکب ) خوش طینتی. خوش فطرتی. خوب سیرتی. خوش باطنی.

فرهنگ فارسی

خوش طینتی خوش فطرتی

پیشنهاد کاربران

بپرس