خوش سرشتی

لغت نامه دهخدا

خوش سرشتی. [ خوَش ْ / خُش ْ س ِ رِ ] ( حامص مرکب ) خوش طینتی. خوش فطرتی. خوش ذاتی.

فرهنگ فارسی

خوش طینتی خوش فطرتی

پیشنهاد کاربران

بپرس