خوش سای

لغت نامه دهخدا

خوش سای. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( اِ ) شمشاد. ( ناظم الاطباء ). بقش. ( فیروزآبادی ): بقش ؛ درختی است و آنرابه فارسی خوش سای گویند. ( منتهی الارب ). بقس. بوقس.

فرهنگ فارسی

شمشاد بقش

پیشنهاد کاربران

بپرس