خوش روزگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال. با عیش. با زندگی راحت : شاها رهی ز جود تو خوش روزگار شدکز روزگار عمر تو خوش روزگار باد.مسعودسعد.|| ( اِ مرکب ) روزگار خوش. روز خوش.