خوش رزق

لغت نامه دهخدا

خوش رزق. [ خوَش ْ / خُش ْ رِ ] ( ص مرکب ) آنکه با رزق است. آنکه روزی او خوب است. پرروزی.

فرهنگ فارسی

آنکه با زرق است آنکه روزی او خوب است

پیشنهاد کاربران

بپرس