خوش دماغی. [ خوَش ْ / خُش ْ دِ ] ( حامص مرکب ) حالت خوش دماغ. مزاح. شوخی. عمل لاغ و خوش دأبی.- خوش دماغی جنبیدن ؛ دنگش گرفتن. دنه اش گرفتن.
