خوش دست و پنجگ

لغت نامه دهخدا

خوش دست و پنجگی. [ خوَش ْ/ خُش ْ دَ ت ُ پ َ ج َ / ج ِ ] ( حامص مرکب ) خوشنوازی. نیکونوازی. خوب نوازی. || زبردستی. مهارت.

پیشنهاد کاربران

بپرس