خوش خند

لغت نامه دهخدا

خوش خند. [ خوَش ْ / خُش ْ خ َ ] ( ص مرکب ) خوب خنده.نیکوخنده. شکرخند. کنایه از لب زیباست :
خوش باش بدان دو لب و خوش خند که کردی
بازار شکر زان لب خوشخندشکسته.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

خوب خنده نیکو خنده

پیشنهاد کاربران

بپرس