خوش تقریر. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ]( ص مرکب ) فصیح. نطاق. ( ناظم الاطباء ). آنکه مسائل علمی را خوب بیان کند. آنکه تقریر خوب دارد. که با گشاده زبانی ادای مطلب کند. که مطلبی را نیکو بازگوید.
