خوش بینی

خوش بینی یا اُپتیمیزم، نگرشی مثبت است به جهان پیرامون و فرد خوش بین با چنین نگرشی در تلاش است که دنیا را به صورت بهتری ببیند. افراد خوش بین، می دانند که جهان کامل و ایدئال نیست و هیچ کس نمی تواند، همه صفات خوب و عالی را دارا باشد، اما آن ها در تلاش هستند که بخش ها و وجوه مثبت قضایا را بینند و امیدوار باشند که جهان به سمت خوبی و خیر حرکت کند. [ ۱]
خوشبین، برای کسانی که آن را ترجمه اپتمیست می دانند در نگرش سلیگمنی[ ۱] کسی است که وقتی شروع می کند به حل یک جدول متقاطع، از خودنویسی خوش رنگ استفاده می کند و به گفتهٔ «لورنس جی پیتر» ( به انگلیسی: Laurence J. Peter ) ، بدبین کسی است که در زمان عبور از یک خیابان یکطرفه به هر دو طرف نگاه می کند. اگر یک پرسش بسیار شایع را که می گوید: «نیمهٔ پر لیوان را می بینید یا نیمهٔ خالی آن را؟» از خوش بین ها و بدبین ها بپرسید، خوشبین ها خواهند گفت: «نیمهٔ پر لیوان» و بدبین ها می گویند: «نیمهٔ خالیِ لیوان». خوشبین ها نگاه مثبتی به زندگی دارند، در حالیکه باور دارند که تمامیِ حوادث و رویدادها و همهٔ مردم به طور کلی خوب هستند به همین دلیل آنها، هم در کوتاه مدت و هم در میان مدت و درازمدت کارکرد بهتری دارند. اگر چیزی به خوبی پیش نرود، زندگی را رها نمی کنند و منتظر می مانند تا بهترین نتیجه را به دست آورند. در مقابل، بدبین ها تمایل دارند که زندگی را با نگاهی منفی ببینند. ریشهٔ کلمهٔ بدبینی ( به انگلیسی: ) ، ( به لاتین: pessimus ) به دست آمده است که به معنای بدترین است و اگر چیز بدی اتفاق بیفتد آن ها می ترسند که به زودی ورق برگردد و اوضاع بدتر از آن چیزی شود که فکرش را می کردند. البته گاهی اوقات خوشبین ها با بدبین ها می توانند دست در دست هم کار کنند و با یکدیگر رابطه داشته باشند؛ مثلاً زمانی که یک پروژهٔ جدیدی، برنامه ریزی می شود، خوشبین ها به احتمال زیاد هیجان زده و خوشحال می شوند، اما بدبین ها دربارهٔ جزئیات کار و خطرات آن هشدار می دهند که به دلیل دقت بدبین ها و سرعت خوشبین ها، انجام پروژه را می توان با احتیاط معقول و به کمک آن ها به نتیجه رسانید. در افرادی که خوشبینی کمتری دارند، ممکن است در برخی ابعاد خاص زندگی نسبت به جهان و حوادث مربوط به آن، نگاهی بدبینانه وجود داشته باشد، اما کسانی که خوشبینی متعادلی دارند، تصویر مثبتی را در ابعاد خاصی را از زندگی و جهان پیرامون ترسیم می کنند. [ ۲] ولی این کلمه در زبان فارسی و فلسفه ایرانی و همچنین فلسفه اسلامی تعاریف دیگری دارد که گاهی اشتراک هایی نیز بین این تعاریف دیده می شود. [ ۳]