خوش برشی

لغت نامه دهخدا

خوش برشی. [ خوَش ْ / خُش ْ ب ُ رِ ] ( حامص مرکب ) حالت خوش برش. حالت خوش قطع. حالت برشی نکو داشتن. نیک برشی. نیک اندازگی. ( یادداشت مؤلف ). || نیک اندامی. خوش هیکلی. خوش اندازگی. خوش قد و قامتی. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

حالت خوش برش حالت خوش قطع

پیشنهاد کاربران

بپرس