خوش الحان


مترادف خوش الحان: خوش آواز، خوشخوان، خوش نوا، خوش نغمه، خوش صدا، خوش صورت

متضاد خوش الحان: بدالحان، بدصدا

معنی انگلیسی:
sweet-singing, euphonious, melodious

لغت نامه دهخدا

خوش الحان. [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] ( ص مرکب ) خوش آواز. خوش صوت. خوش نغمه :
صبوحی زناشویی جام و می را
صراحی خطیبی خوش الحان نماید.
خاقانی.
ای دریغا مرغ خوش الحان من
راح روح و روضه و ریحان من.
مولوی.
چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم بگلشن رضوان که مرغ آن چمنم.
حافظ.
گفتم اکنون سخن خوش که بگوید با من
چون شکرلهجه خوشخوان خوش الحان میگفت.
حافظ.
- بلبل خوش الحان ؛ بلبل خوش نغمه. هزاردستان خوب آواز : بلبل خوش الحان و دیگر مرغان بر آن بهزار دستان از نشاط نعره زنان. ( ترجمه محاسن اصفهان ).
رونق عهد شبابست دگر بستان را
میرسد مژده گل بلبل خوش الحان را.
حافظ.
ز بلبلان خوش الحان در این چمن صائب
مرید زمزمه حافظ خوش الحان باش.
صائب.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه صوت مطبوع و دلپسند دارد خوش آوازی .

فرهنگ عمید

خوش آواز.

مترادف ها

tuneful (صفت)
شیرین، خوش اهنگ، ملیح، خوش الحان

فارسی به عربی

رخیم

پیشنهاد کاربران

بپرس