خوش افتادن

لغت نامه دهخدا

خوش افتادن. [ خوَش ْ / خُش ْ اُ دَ ] ( مص مرکب ) نکو افتادن.موافق افتادن. مناسب قرار گرفتن. بموقع واقع شدن.

فرهنگ فارسی

نکو افتادن موافق افتادن

پیشنهاد کاربران

بپرس