خورمی

لغت نامه دهخدا

خورمی. [ خوَرْ / خُرْ، رَ ] ( اِخ ) شادی. خرمی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به خرمی شود.

گویش مازنی

/Khoormi/ از مراتع نشتای عباس آباد

پیشنهاد کاربران

بپرس