خورشید کاذب ( نام های دیگر: خورشید مجازی، عکس خورشید، پیراخورشید، رؤیاشید ) یک پدیده جوی است که باعث می شود در آسمان در دو سوی خورشید نقاطی روشن از نور دیده شود. این نقاط اغلب به صورت حلقه و هاله نور دیده می شوند. [ ۱] [ ۲]
پدیده پیراخورشید زمانی رخ می دهد که خورشید نزدیک به افق ایستاده باشد و نور آن از ابرهای پراکنده سیروس گذشته و به ما برسد و بلورهای یخ هوا نور آن را بشکنند. [ ۳] جهت قرارگیری این بلورها در ایجاد این پدیده اهمیت دارد و این کریستال ها که استوانه هایی شش ضلعی هستند؛ باید برای شکستن نور خورشید در حالتی عمودی بایستند. [ ۴]
پدیده خورشید کاذب ممکن است در همه نقاط جهان و در همه فصول رخ دهد.
در مورد ماه هم پدیده مشابهی به نام پیراماه[ ۵] روی می دهد؛ اما به خاطر نور کم ماه بسامد رخ دادن آن بسیار کمتر از پیراخورشید است.
در مارس سال ۱۶۲۹ پاپ و برخی از کاردینال های ارشد متوجه حضور اجسام ناشناخته ای در آسمان رم شدند. با غروب آفتاب، هاله ای نورانی در آسمان ظاهر شد که نقاط درخشان بسیاری اطراف آن دَوران می کردند. نامه هایی برای «رنه دکارت» فیلسوف و ریاضی دان فرانسوی و سایر متفکران سرشناس فرستاده شد تا عقیده خود را در آن خصوص ابراز کنند.
دکارت آن چنان مجذوب مسئله شد که تمام تفکرات فلسفی خود را کنار گذاشت و به این مسئله پرداخت. وی معتقد بود که این نورهای آسمانی توسط شهاب سنگ ها به وجود می آیند. اما در فاصله ای که دکارت به تحقیق در مورد این پدیده غریب می پرداخت، کلیسای واتیکان به نظریه خود رسیده بود: علت بروز این پدیده ها فرشتگانی بودند که صحنه آسمان را برای ظهور قریب مسیح آماده می ساختند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدیده پیراخورشید زمانی رخ می دهد که خورشید نزدیک به افق ایستاده باشد و نور آن از ابرهای پراکنده سیروس گذشته و به ما برسد و بلورهای یخ هوا نور آن را بشکنند. [ ۳] جهت قرارگیری این بلورها در ایجاد این پدیده اهمیت دارد و این کریستال ها که استوانه هایی شش ضلعی هستند؛ باید برای شکستن نور خورشید در حالتی عمودی بایستند. [ ۴]
پدیده خورشید کاذب ممکن است در همه نقاط جهان و در همه فصول رخ دهد.
در مورد ماه هم پدیده مشابهی به نام پیراماه[ ۵] روی می دهد؛ اما به خاطر نور کم ماه بسامد رخ دادن آن بسیار کمتر از پیراخورشید است.
در مارس سال ۱۶۲۹ پاپ و برخی از کاردینال های ارشد متوجه حضور اجسام ناشناخته ای در آسمان رم شدند. با غروب آفتاب، هاله ای نورانی در آسمان ظاهر شد که نقاط درخشان بسیاری اطراف آن دَوران می کردند. نامه هایی برای «رنه دکارت» فیلسوف و ریاضی دان فرانسوی و سایر متفکران سرشناس فرستاده شد تا عقیده خود را در آن خصوص ابراز کنند.
دکارت آن چنان مجذوب مسئله شد که تمام تفکرات فلسفی خود را کنار گذاشت و به این مسئله پرداخت. وی معتقد بود که این نورهای آسمانی توسط شهاب سنگ ها به وجود می آیند. اما در فاصله ای که دکارت به تحقیق در مورد این پدیده غریب می پرداخت، کلیسای واتیکان به نظریه خود رسیده بود: علت بروز این پدیده ها فرشتگانی بودند که صحنه آسمان را برای ظهور قریب مسیح آماده می ساختند. [ ۶]
wiki: خورشید کاذب