خورش کشی

لغت نامه دهخدا

خورش کشی. [ خوَ / خ ُ رِ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) عمل کشیدن خورش. || ( اِ مرکب ) ظرفی که در آن خورش می ریزند. ظرفی که برای خورش بکار می رود. || قاشقی یا ملاقه ای که برای کشیدن خورش بکار می رود. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

عمل کشیدن خورش یا ظرفی که در آن خورش می ریزند .

پیشنهاد کاربران

بپرس