خوردنین

لغت نامه دهخدا

خوردنین. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( ص نسبی ) خوردنی. || ( اِ ) غذا. طعام. خوراک : روزی مرا بضیافت برد و خوردنین آورد بی گوشت. ( تاریخ طبرستان ).

فرهنگ فارسی

خوردنی یا غذا

پیشنهاد کاربران

بپرس