خوردگاه. [ خوَرْدْ / خُرْدْ ] ( اِ مرکب ) جای خوردن : چنان خور تر و خشک این خوردگاه که اندازه طبع داری نگاه.نظامی.|| رسغ. جای باریک پیوند سر دست و پا. خرده گاه : دایره ؛ چیزی که محاذی آخر خوردگاه چاروا افتد. ( منتهی الارب ).