خور دادن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ]( مص مرکب ) غذا دادن. طعام دادن. اطعام : زبهر آنکه تا در دامت آردچو مرغان مر ترا خرداد خور داد.ناصرخسرو.کرا خور داد گیتی مرد بایدْش از آن آید پس خرداد مرداد.ناصرخسرو.