خودکشی در سوئیس

خودکشی کمکی از ۱۹۴۱ تاکنون قانونی بوده؛ به این دو شرط که نخست می بایست توسط یک نفر غیر پزشک این کار انجام شود و دوم اینکه فرد انجام دهنده این عمل ( کسی که به فرد دیگر برای خودکشی کمک می رساند ) نمی بایست هیچ گونه منفعتی از مرگ آن فرد عایدش شود. قانون سوئیس پزشکان و خویشاوندان فرد را مجاز به انجام این عمل نمی داند. بسیاری برای پایان دادن به زندگی خود به این کشور سفر می کنند که باعث شده سوئیس یکی از مقاصد "گردشگران خودکشی" شناخته شود. این قانون از افرادی که به گونه ای بیماری لاعلاج دچارند حمایت می کند و نه الزاماً هرکه بخواهد خودکشی کند.
دیگر اشخاص سالم یا بیماری که به بیماری های غیر درمان ناشدنی همچون اختلال افسردگی اساسی نیز البته امکان خودکشی در این کشور را دارند اما نه از طریق خودکشی کمکی؛ چراکه خودکشی کمکی برای این دسته از افراد غیرقانونی است. سازمان دیگنیتاس که در زمینه خودکشی کمکی کار می کند، از درخواست دهندگان می خواهد ( آنان را ملزم می کند ) که برگه تاییدیه ای از پزشک خود بیاورند که نشاندهنده این باشد که آنان به گونه ای بیماری لاعلاج دچارند.
نرخ خودکشی از ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ بسیار متفاوت می شد.