خودکش

لغت نامه دهخدا

خودکش. [ خوَدْ / خُدْ ک ُ ] ( نف مرکب ) منتحِر. آنکه خود را کشد. ( یادداشت مؤلف ).

suicide (اسم)

خودکشی، خودویرانگری، خود کش، انتحار، مبادرت کننده بخود کشی

self-slayer (اسم)

خود کش

منتحر

suicide, self - slayer