خودرو خودران

یک خودروی خودگردان که همچنین با نام خودروی روباتیک و به طور غیررسمی با نام های خودروی بی راننده و خودروی خودران نیز شناخته می شود، گونه ای وسیلهٔ نقلیهٔ خودکار است که می تواند با توانمندی های یک خودروی سنتی، انسان ها را ترابری کند. مانند همهٔ وسایل نقلیهٔ خودکار، یک خودروی خودگردان قادر است با احساس کردن محیط اطراف، خود را در آن ناوبری کند. انسان ممکن است مقصدی را برای خود برگزیند، اما لازم نیست که هیچ کار مکانیکی ای بر روی خودرو، برای حرکت به سمت مقصد انجام دهد.
خودروهای خودگردان جهان را با تکنیک هایی همچون رادار، لیدار، جی پی اس، و بینایی رایانه ای احساس می کنند. سامانه های کنترل پیشرفته اطلاعات به دست آمده را تفسیر می کنند و با به کارگیری آن ها مسیرهای ناوبری مناسب، موانع، و علامت های مربوطه را شناسایی می کنند. وسایل نقلیهٔ خودکار معمولاً می توانند نقشه های خود را با استفاده از ورودی حسی خود به روزرسانی کنند؛ از این رو این وسایل می توانند حتی در محیط های کاملاً ناشناس نیز به خوبی حرکت کنند.
در ۴ ژانویه ۲۰۱۳ شرکت تویوتا خودروی خودگردانی را معرفی کرد که قادر است محیط اطرافش را مورد ارزیابی قرار داده و نسبت به تغییرات آن واکنش نشان دهد. این خودرو همچنین می تواند نقش یک هشداردهنده را برای راننده خود ایفا کند و با دیگر وسایل نقلیه ارتباط برقرار نماید. [ ۱]
تکامل صنعت خودروهای خودران: از سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۱۷ از کمک راننده استفاده شده است. کمک راننده یک فناوری است که برای جلوگیری از تصادفات استفاده می شود. این فناوری برای کمک به باقی ماندن یک وسیله نقلیه بدون دخالت انسان در داخل خطوط ترافیکی استفاده می شود. [ ۲]
شرکت تسلاموتورز، سازنده خودروهای برقی، یکی از شرکت های پیشتاز در زمینه خودروهای هوشمند و خودروهای خودران است. [ ۳]