( خودآگاهی داشتن ) خودآگاهی داشتن. [ خوَدْ / خُدْ ت َ] ( مص مرکب ) آگاهی بچیزی بدون واسطه داشتن. اطلاع به امری بدون واسطه داشتن. شناختن امری بقریحه خود.