خود خوش

لغت نامه دهخدا

خودخوش.[ خوَدْ / خُدْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) شاخ خود خشک شده از درخت. ( یادداشت بخط مؤلف ): صریف ؛ شاخ خودخشک شده از درخت بفارسی خودخوش است. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

شاخ خود خشک شده از درخت صریف

پیشنهاد کاربران

بپرس