خوخه

لغت نامه دهخدا

( خوخة ) خوخة. [ خ َ خ َ ] ( ع اِ ) روزن در دیوار که از آن روشنایی بخانه رسد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || گشادگی مابین دو خانه که بر آن دروازه نباشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). || دبر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || نوعی از جامه سبز. ( منتهی الارب )( از تاج العروس ). || خوخه نهر، دریچه. ( یادداشت بخط مؤلف ). || هلو. شفتالو. ج ، خوخ. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

فرهنگ فارسی

روزن در دیوار که از آن روشنایی بخانه رسد یا گشادگی مابین دو خانه که بر آن دروازه نباشد .

پیشنهاد کاربران

دریچه ی بسیار کوچک، سوراخ روی دیوار، دریچه ای که بیشتر به سوراخ یا روزنه شبیه بوده و بیشتر به جهت رد و بدل شدن هوا تعبیه می شود

بپرس