خوثاء

لغت نامه دهخدا

خوثاء. [ خ َ ] ( ع ص ) زن ممتلی. ( منتهی الارب ). || زن مأنوس. زن مألوف. || زن فروهشته شکم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

خوثاء. [ خ َ ] ( ع ص ، اِ ) زن خردسال نازک اندام. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس