خوتعه

لغت نامه دهخدا

( خوتعة ) خوتعة. [ خ َ ت َ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) مرد کوتاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || مرد صحیح. ( از منتهی الارب ). منه : هو اصح من الخوتعة.

خوتعة. [ خ َ ت َ ع َ ] ( اِخ )نام مردی بوده از بنی عقیلةبن قاسط. ( منتهی الارب ).
- امثال :
هو اشأم من خوتعة.

پیشنهاد کاربران

بپرس