خوب و بد

لغت نامه دهخدا

خوب و بد. [ ب ُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) زشت و زیبا. خوش و ناخوش. بد و خوب. نیک و بد.

فرهنگ فارسی

زشت و زیبا خوش و ناخوش

پیشنهاد کاربران

" خوب و بد ":حسن و قبح.
" خوب ":حسن.
" بد " : قبح.
بیشتر خوب و بد را به کار می بریم.
نیک و بد هم درست است.
کسی میدونه که پایه و اساس انتخاب خوب و بد از کجا انتخاب شده؟از کجا معلوم که کلمه ی خوب بد نباشه؟یا برعکس
مثل یک کلاغ چهل کلاغ از ۱۰۰۰ نسل پس
یش به ما رسیده باشه اما جا به جا شده باشه