خوانچه بزک. [ خوا / خا چ َ / چ ِ ی ِ ب َ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوانچه آرایش است و آن خوانچه ای است که زنان اسباب آرایش و زیور خود را در آن نهند عموماً و خوانچه را که در شب زفاف اسباب آرایش و زیور عروس را در آن نهند خصوصاً. ( از لغت نامه محلی شوشتر نسخه خطی ).
فرهنگ فارسی
خوانجه آرایش است و آن خوانچه ایست که زنان اسباب آرایش و زیور خود را در آن نهند عموما و خوانچه را که در شب زفاف اسباب آرایش و زیور عروس را در آن نهند خصوصا .
