[ویکی نور] رضی الدین محمد خوانساری، فرزند آقا حسین خوانساری، فقیه، متکلم و شاعر بود. از تاریخ ولادت او اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی وفات وی را در سال 1113ق ذکر کرده اند.
ایشان، برادر آقا جمال خوانساری است و هر دو به نام محمد نامیده شده اند و در اصفهان نشو و نما یافته اند و در محضر پدر بزرگوارشان، محقق خوانساری و دایی دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزواری، علم آموختند. وی قبل از برادر خود در جوانی درگذشت. او از کسانی است که حکم شاه سلطان حسین را در نهی از منکرات امضاء کرد. آقا خلیل اصفهانی قاینی از شاگردان اوست. یکی از شاگردان او می گوید: «در مجلس درس وی، دویست تا سیصد نفر حاضر می شدند».
محقق اردبیلی در «جامع الرواة» می نویسد: «رضی الدین محمد بن حسین بن جمال الدین محمد بن حسین خوانساری، جلیل القدر، عظیم المنزلة، رفیع الشأن، دقیق الطبع، کثیر الحفظ، فاضل متبحر، عالم به علوم عقلی و نقلی است. خداوند سایه او را مستدام دارد».
محدث قمی در «الفوائد الرضویة» می فرماید: «عالم فاضل کامل، جامع معقول و منقول، او و برادر بزرگ ترش، آقا جمال در دامان علم متولد و در سایه کمال رشد یافتند و نزد پدر خود، آقا حسین و دائی خود، محقق سبزواری تلمذ کردند...».
علامه طهرانی در «اعلام الشیعة»، او را «عالمی فاضل، متکلمی شاعر و... می خواند».
مائده های آسمانی، اثر آقا رضی خوانساری، پیشگفتار چاپ اول، ص 14.
ایشان، برادر آقا جمال خوانساری است و هر دو به نام محمد نامیده شده اند و در اصفهان نشو و نما یافته اند و در محضر پدر بزرگوارشان، محقق خوانساری و دایی دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزواری، علم آموختند. وی قبل از برادر خود در جوانی درگذشت. او از کسانی است که حکم شاه سلطان حسین را در نهی از منکرات امضاء کرد. آقا خلیل اصفهانی قاینی از شاگردان اوست. یکی از شاگردان او می گوید: «در مجلس درس وی، دویست تا سیصد نفر حاضر می شدند».
محقق اردبیلی در «جامع الرواة» می نویسد: «رضی الدین محمد بن حسین بن جمال الدین محمد بن حسین خوانساری، جلیل القدر، عظیم المنزلة، رفیع الشأن، دقیق الطبع، کثیر الحفظ، فاضل متبحر، عالم به علوم عقلی و نقلی است. خداوند سایه او را مستدام دارد».
محدث قمی در «الفوائد الرضویة» می فرماید: «عالم فاضل کامل، جامع معقول و منقول، او و برادر بزرگ ترش، آقا جمال در دامان علم متولد و در سایه کمال رشد یافتند و نزد پدر خود، آقا حسین و دائی خود، محقق سبزواری تلمذ کردند...».
علامه طهرانی در «اعلام الشیعة»، او را «عالمی فاضل، متکلمی شاعر و... می خواند».
مائده های آسمانی، اثر آقا رضی خوانساری، پیشگفتار چاپ اول، ص 14.
wikinoor: خوانساری،_رضی الدین_محمد_بن_حسین