خوان پایه. [ خوا / خا ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) دستار خوان را گویند. ( برهان قاطع ). || سفره دراز. ( ناظم الاطباء ). سفره. || زلة. نواله : پشت دست از ستم چرخ بدندان خوردم که ز خوان پایه غم قوت دگر می نرسد.خاقانی.عیسی از چرخ فرودآید و ادریس ز خلدکاین دو را زله ز خوان پایه ٔطه بینند.خاقانی.پیش خوانپایه سلیمانی سخن سور گرم تازه فرست.خاقانی.رجوع به خوان شود.