خوان وییورو

خوان وییورو ( به اسپانیایی:Juan Villoro ) زاده ۲۴ سپتامبر ۱۹۵۶، در مکزیکوسیتی، نویسنده و روزنامه نگار مکزیکی و فرزند فیلسوف لوئیس وییورو است. او سالهاست که در محافل روشنفکری مکزیک، آمریکای لاتین و اسپانیا چهره ای آشناست. خوان ویورو پس از موفقیت در دریافت جایزه هرالد برای رمان El testigo بیش از پیش شناخته شده است.
وییورو از کودکی به فوتبال علاقه داشت. او طرفدار بارسلونا است و متأثر از این واقعیت است که پدرش از این منطقه است. ویورو در دسته های پایین تر برای باشگاه پوماس از دانشگاه خودگردان ملی مکزیک بازی می کرد، اما در سن ۱۶ سالگی تیم را ترک کرد. [ ۱] هنگامی که او شروع به نوشتن در مورد فوتبال کرد، خود را هوادار هواداری توصیف کرد. [ ۲]
او دائماً سرگذشت نامه می نویسد، ژانری که وی آن را به عنوان «پلاتیپوس نثر» تعریف می کند چون می تواند تنوع گوناگونی در تأثیرگذاری داشته باشد. [ ۳]
وی نویسندگی تئاتر را از ۵۰ سالگی آغاز کرد. [ ۴]
ویلورو به عنوان یک طرفدار موسیقی راک، در آهنگ های "Sashimi ( Corte fino ) " و "Laberinto" برای فیلم Vivir mata، به کارگردانی Nicolás Echevarría، با گروه مکزیکی Café Tacuba همکاری کرد. [ ۵]
ویورو همچنین استاد بنیاد گابریل گارسیا مارکز برای روزنامه نگاری جدید ایبروامریکایی است و عضو شورای ریاست جایزه روزنامه نگاری گابریل گارسیا مارکز بود که هر ساله در مدلین برگزار می شود.
• El disparo de argón ( 1991 )
• Materia dispuesta ( 1997 )
• El testigo ( 2004 )
• Llamadas de Ámsterdam ( 2007 )
• Arrecife ( 2012 )
• La utilidad del deseo ( 2017 )