خوان ریزه

لغت نامه دهخدا

خوان ریزه. [ خوا / خا زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) ریزه خوان. ته سفره. ته مانده سفره :
چون بخوان ریزه تو پروردم
نعمت از خوان تو بسی خوردم.
نظامی.
چون ز خوان ریزه خورد شد روزی
می در آمد بمجلس افروزی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

ریزه خوان ته سفره

پیشنهاد کاربران

بپرس