خوار گذاشتن

لغت نامه دهخدا

خوار گذاشتن. [ خوا / خا گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) مهمل گذاشتن. ( یادداشت مؤلف ) :
مر آن کرم را خوار نگذاشتند
بخوردنْش نیکو همی داشتند.

فردوسی.

نه نیکو بود بددلی شاه را
نه بگذاشتن خوار بدخواه را.

اسدی.

مهمل گذاشتن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید